De ventilator? Blies gewoon warme lucht in het rond. Het apparaat dat ik online had besteld? Was na een week kapot. Eentje lekte zelfs water over m’n keukenvloer.
Ik was niet alleen gefrustreerd—ik voelde me verslagen. Alsof ik vastzat in een vicieuze cirkel van geld uitgeven en toch blijven zweten.
Geen slaap. Geen rust. Alleen maar die constante benauwdheid—in de lucht én in m’n borst.
En het ergste? Iedereen deed alsof de oplossing super simpel was.
“Neem gewoon een airco,” zeiden ze.
Tuurlijk. Alsof ik dat niet al twee keer geprobeerd had.
Ik wilde geen installatie voor het hele huis. De zolder of logeerkamer hoefde niet koel te zijn.
Ik wilde me gewoon mens voelen in de kamer waar ik daadwerkelijk was.
En toen kwam ik iets totaal anders tegen.
